Dag 01

Na een nacht in het pittoreske Winschoten verbleven te hebben, mochten we vanmorgen eindelijk van start. Driekwart jaar duurt dan toch erg lang, als je naar dit soort "avonturieren" (weliswaar versimpeld) uitkijkt. 

Bij het ontbijt werden we vergezeld door andere Barrelaars en een lieftallig, kibbelend Gronings stel van een gezamenlijke leeftijd waar menig natuurhistorisch museum een moord voor zou doen.

Wat je gelijk merkt is dat met veertig teams, het contact een stukje intiemer is. Wat ook gaaf is om te zien, is hoe veel bekende gezichten je aan de start treft.  Ons doel, de Noordkaap, is duidelijk een geliefde bestemming.

Om stipt iets voor negenen vertrokken we na de woorden "Kom, we gaan!" van een iets wat onderdrukte stem van iemand van de organisatie (scheepstoeters en achtcilinders kom je moeilijk overheen).

De bestemming voor dag 1 is de stad Malmö in Zweden, tegen Kopenhagen aan. Dit beloofd een ietwat saaie rit, die ons voornamelijk over de Duitse Autobahn zal leiden. 

Dat saaie werd echter na een kleine 200 kilometer omgetoverd in een spannende rit. Tijdens een korte stop in Hamburg, kwamen we er achter dat er wellicht wat koelvloeistof lekte aan de onderkant van onze geliefde Cruiser.

Wat volgde waren twee gespannen uren, waarin de stoom onder de motorkap vandaan kwam en ook de zenuwen enigszins aanwezig waren. Wanneer een Duitse monteur, de eerste na twee garages, de legendarische  woorden "Es sicht nicht gut aus" uitspreekt, is er toch een bepaalde vorm van spanning. "Toch niet op dag één al?"

Onze lieftallige Duitse monteur kwam tot de conclusie dat er geen koelvloeistof lekte, maar dat de motor simpelweg te heet is geworden. Hij kon ons niet verder helpen, op het meegeven van een fles water na. Deze om de motor te koelen onderweg naar de volgende garage. Dit gezien het (schijnbaar) gebruikelijk is om op vrijdag slechts tot 13u00 te werken.

De volgende garage kwam er achter dat de koelventilator weinig meer deed dan aanwezig zijn, wat verklaarde waarom de temperatuur pas begon op te lopen toen we met het drukke stadsverkeer mee reden. Uitlezen om zekerheid te krijgen kon niet daar, want het uitleesapparaat lag in een ander filiaal. 

Met de verwarming vol open en een licht kokende motor, vertrokken we naar - zo bleek - onze laatste reddende Duitse engels. Na het uitlezen en een beetje rommelen met draden hadden ze een oplossing gefabriceerd om de koelventilator handmatig aan te zetten. Zodoende houdt voor ons het avontuur, nog, niet op en kunnen we toch snel door naar onze eindbestemming van de dag. 

Spanning achter ons en met de vlam in de pijp, vervolgenden wij onze eenzame weg naar Zweedse grens - onze medereizigers waren namelijk inmiddels al een kleine twee uur voor ons. Het laatste stuk Duitsland en Denemarken lag qua snelheid niet hoog, vanwege wegwerkzaamheden en snelheidsbeperkingen. Vanaf de snelweg lijkt het immers allemaal vrij veel op elkaar, dus de tijd tikte langzaam aan voorbij.

Na een kleine vijf uur, kwamen we aan in Malmö. Na het afmelden bij de organisatie konden we gelukkig op zoek naar ons hotel. Nadelig van de toegevoegde lampen op het dak is echter wel het hoogte verschil. Zo'n kleine 1 meter 90 is toch te hoog voor de knusse garage van Scandic St. Jörgen. In zijn achteruit de kelder uit was de enige optie, keren kon niet, en zodoende hielp de NordCabb zich met enig gekreun weer omhoog richting straat.. 

Morgen vertrekken we naar Stockholm, daar nemen we de boot van 20u00 naar voor ons onbekend terrein: Finland. Nu maar even genieten en bijkomen van een, ietwat stressvolle, eerste dag.