Dag 13

Vandaag is de laatste reisdag in Scandinavië - morgen vertoeven we op een boot naar Denemarken en is het feest afgelopen.

De route voor vandaag brengt ons van Dombås naar Bergen, met daar tussenin een hoop bergen, haarspeldbochten en tunnels. Heel veel tunnels.

We verschijnen aan het ontbijt en treffen gelukkig nog wat achterblijvers aan; we delen anekdotes over snurkende medereizigers, lachen hartelijk om stommiteiten van bestuurders (voornamelijk onszelf) en bespreken de geplande route.

Gezien we eigenlijk wel weer willen oprijden met de Subaru's voor de laatste dag, besluiten we om met gepaste snelheid ons ontbijt te verorberen en op de reisapp in de gaten te houden waar de rest zich bevind. Hun kennende rijden ze een alternatieve route en na enige moeite weten we ze te 'lokaliseren' en stappen in de restanten van onze trotse Amerikaan.

Terwijl we rustig over de bergpassen heen tokkelen en af en toe een kuil ontwijken, hebben we onze eigen route inmiddels een beetje uitgestippeld op bij onze nieuwe vrienden aan te komen. Na een kleine 45 minuten, zien we op onze hypermoderne app dat we wel erg dicht naderen. Sterker nog; ze naderen ons. Dat kan niet kloppen - toch? Terwijl we hardop afvragen of de telefoon wel goede GPS verbinding heeft, scheuren er twee Subaru's in tegenovergestelde richting van de berg af - wild gebarend dat we moeten omkeren. De woorden "Weg is afgesloten" galmen door de 27MC heen en dat is voor ons de hint dat we moeten gaan keren.

Wanneer de drie wagens weer in gebruikelijke optocht richting Bergen rijden, realiseren we dat we nog de Lærdalstunnel mee kunnen pakken en na enig kort overleg ("Ik weet niet wat jullie gaan doen; maar WIJ gaan via die tunnel") is democratisch besloten dat we die kant op gaan rijden. Het grootste deel van onze nieuwe route komt overeen met die van de organisatie, hier en daar kunnen we dus vriendelijk zwaaien en "tuuteren" naar mede-barrels. 

Het kost een veerpont, waar extreem veel rook uit kwam zetten, en wat oprispingen vanwege de vele bergwegen en scherpe bochten - maar we komen uiteindelijk aan bij de Lærdalstunnel. Deze tunnel is ruim 24 kilometer lang. Terwijl we ons richting het uiteinde begeven - passeren we wat auto's die in de tunnel een fotoshoot houden. Top idee; dus wij zoeken een parkeerhaven uit, met blauwe sfeerverlichting, en zorgen dat we onze auto's ook even te pakken krijgen.

Volgens de routeplanner passeren we onderweg naar Bergen ook nog een écht, authentiek vikingdorp (Gudvangen). Dat deel over passeren klopte zeker, want we reden er klakkeloos voorbij - het viel ons totaal niet op; het ligt namelijk pal achter een tankstation. Gelukkig slaat bij ons de twijfel snel toe en na een kleine controle van Google Maps - realiseren we onze fout en keerden als echte toeristen om, zodat we even vikingen konden kijken. Waar we nu echter nog steeds niet over uit zijn; houden vikingen een winterslaap, willen ze ons gewoon niet te woord staan of sturen ze met de wintermaanden na drie uur de acteurs naar huis?

Deze pauze gaf in elk geval onze vrienden van Subaru die nog met spijkerbanden reed, de kans om de banden te wisselen. Dat was hard nodig, want de rechter-achterband leek wel heel zacht. Na een klassieke grap van mijzelf; "Misschien zit er wel een spijker in!" (waar ik trotser op was dan ik zou willen toegeven), komen we tot de conclusie dat ze echt door een spijker zijn gereden..

Met nog twee uur te rijden, proberen we de restanten van oude Noorse beschavingen met rust te laten en zorgen we dat we zo snel mogelijk in bergen komen. We beginnen immers aardig trek te krijgen.

Ongeveer tien kilometer vóór Bergen begint het te regenen, wat an sich niet gek is - gezien het in Bergen (schijnbaar) 240 dagen per jaar regent en de meest regenachtige stad ter wereld is. We nemen afscheid van de andere teams over de 27MC ("Dááááág!") en komen aan bij ons hotel middenin het centrum van Bergen. We hebben het weer gered.

Gezien het bijna acht uur is, zoeken we snel een restaurant uit - waar uiteindelijk ongeveer 50% van onze gehele groep aan het dineren was, en kletsen aldaar wat na over de afgelopen weken en over de toekomst van onze PT Cruiser. Daarna taaien we af naar ons hotel. Morgen mogen we ons de gehele dag op een boot vermaken, om dan vrijdag om 8 uur 's ochtends aan te komen in Denemarken. De vakantie en onze reis komt dan nu echt langzamerhand tot een einde.