Dag 09

Wat kan een vakantie vermoeiend en slopend zijn, ondanks de rustdag van gisteren doet alles zeer. Vanaf vandaag gaan we weer kilometers vreten, we moeten namelijk donderdag weer in Bergen aankomen - en dat is een beste afstand.

Rijden door landen als Noorwegen geven je echt een heel ander perspectief op wat afstanden inhouden. Waar ik in Nederland klaag als ik weer eens een leerling in een of andere afgelegen stad als Arnhem heb, is dat hier de afstand tot het volgende dorp met wellicht een supermarkt.

Zodoende is vandaag ons doel Narvik en de ochtend begon al sterk; de hoofdweg langs de fjorden is afgesloten vanwege de dooi en daarbij komende ijzel. Dus we moeten om. 

Met ons inmiddels bekende trio, stuiven we de woeste wildernis in, onze route zorgt er voor dat we weer langs Enontekiö komen. Vandaag pakken we dus Noorwegen, Finland en Zweden (als je even over de omheining springt) mee. 

Onderweg sluiten verschillende auto's aan en komen we bij de tankstations veel van de andere teams tegen. Weinig keuze uit wegen is er niet en zoals het oude Noorse gezegde luidt "Alle wegen leiden naar Narvik" komt ook hier weer uit. 

Onderweg komen we veel nattigheid en ijs tegen, de wegen zijn spiegelglad en zorgen voor de nodige slippartijen. Dit zorgt voor een lage snelheid maar wel vermoeiende rit. Onderweg ontwijken we nog een set rendieren en vissen we een Opel Kadett uit de berm. 

Uiteindelijk hebben we de gehele dag ongeveer 11 uur in de auto gespendeerd en ongeveer een half uur op ons smoel op het ijs.

Helaas gaat het weer de komende tijd niet veranderen, dus ziet morgen er naar uit dat we weer veel ijzige wegen zullen trotseren op onze route naar Mo I Rana.